به گزارش راسخون؛ امروزه، قدرت ملی کشورها از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و نقش بسزایی در بازدارندگی و جایگاه آنها در سطح بین الملل دارد. قدرت ملی در عرصه های مختلف اقتصادی، سیاسی، فرهنگی، نظامی و ... قابل تعریف و تبیین می باشد. یکی از ابعاد کلیدی قدرت ملی ، قدرت سایبری است. با توجه به رشد سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات، قدرت سایبری نسبت به سایر عرصه های قدرت ملی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

در میان ۲۸ نظریه و الگوی مشخص‌ کننده‌ی قدرت ملی، سه عامل بالاترین درصد فراوانی را در بین این نظریه‌ها داشته‌اند؛ که با توجه به ویژگی های سایبر می توان عوامل تقویت کننده قدرت سایبری جمهوری اسلامی را در تراز جهانی در این سه بخش کلی تبیین کرد:
 

الف) کیفیت رهبری، مدیریت و حکومت

1. توسعه حاکمیت جمهوری اسلامی بر فضای مجازی: مدل حکومتی نظام جمهوری اسلامی ایران به عنوان مدل جدید در عرصه علوم سیاسی و روابط بین الملل، برای زیست بوم فضای مجازی قابل بهره برداری است. همانطور که مدلهای لیبرال دمکراسی، کمونیستی، دیکتاتوری در عرصه واقعی ناکارآمد شده است در فضای سایبر نیز قابل استفاده نیست.

2. اصل ولایت و محوریت آن در حاکمیت اسلامی در فضای مجازی: محور و ستون اصلی نظام جمهوری اسلامی ایران، اصل ولایت فقیه است که باید طبق ویژگیهای سایبری و در فضای سایبری بازتعریف شود.

3. راه اندازی شبکه ملی اطلاعات: داشتن سرزمین سایبری مشخص، یکی از عوامل اصلی قدرت سایبری است که شبکه ملی اطلاعات کشور می تواند این نقش را در زیست بوم فضای مجازی ایفا نماید.

4. توسعه و گسترش مرز سایبری نظام ج.ا.ا در سطح بین الملل: وسعت سرزمین سایبری با قدرت سایبری کشور ارتباط مستقیم دارد. تعریف مرز سایبری در فضای مجازی و تعیین حدود و ثغور آن و همچنین توسعه و گسترش مرزهای سایبری می تواند قدرت سایبری را در تراز جهانی ارتقا دهد. 

5. تدوین و تلقین قوانین و مقررات مربوطه متناسب با مبانی اسلام: دین اسلام به عنوان دین برتر می تواند بر تقویت قدرت سایبری در فضای مجازی نقش موثری داشته باشد. لذا برای حضور در فضای مجازی باید قوانین و مقررات حاکم بر این فضا را مبتنی بر فرهنگ و مبانی دین مبین اسلام تدوین نمود.

6. حفظ استقلال، آزادی و جمهوریت نظام در فضای مجازی: از الزامات تشکیل نظام جمهوری اسلامی در فضای مجازی داشتن استقلال در همه عرصه ها و عدم وابستگی به دولتهای غرب و شرق است. همانطور که در اوایل انقلاب اسلامی شعار اصلی مردم ایران "نه شرقی، نه غربی جمهوری اسلامی" بود؛ این راهبرد قابل تسری در فضای سایبر نیز می باشد.

7. اشاعه و صدور انقلاب اسلامی در فضای مجازی: فضای مجازی بدلیل دارا بودن ویژگیهای منحصر بفرد، بهترین بستر برای تحقق انتظارات معمار انقلاب اسلامی ایران است که همواره این انقلاب را حامی مستضعفین و پابرهنگان جهان دانسته و خواهان صدور انقلاب در اقصا نقاط جهان بودند. اشاعه دستاوردهای انقلاب اسلامی در فضای مجازی می تواند قدرت سایبری ایران را توسعه دهد.

8. کشورهای جبهه مقاومت اولویت حاکمیت سایبری نظام ج.ا.ا: توافقنامه ها و معاهدات منطقه ای و بین المللی در حوزه سایبری و فضای مجازی می تواند ضمن گسترش حاکمیت نظام ج.ا.ا منجر به تقویت قدرت سایبری در تراز جهانی گردد. جبهه مقاومت و کشورهای همسو با اهداف انقلاب اسلامی می توانند نقش کاتالیزور در این عرصه را داشته باشند.

9. دوران انتظار: طبق آموزه های دین اسلام، امید به آینده و سعادت بشری در گروی پیاده سازی حکومت عدل و داد با محوریت دردانه هستی است. قدرت سایبری، فضای سایبر و ظرفیتهای آن می تواند مقدماتی برای ظهور منجی عالم بشریت باشد.
 

ب) جمعیت، ویژگی‌های کمّی و کیفی آن

1. حضور فعال و مبتکرانه کاربران در فضای مجازی: هرچه کاربران انقلابی در فضای مجازی حضوری فعال و مبتکرانه داشته و نسبت به رویدادها و پدیده های پیش آمده در فضای مجازی منفعل نباشند؛ می توان نظام استکباری را به چالش کشیده و مقوم دستاوردهای نظام ج.ا.ا بود. مقدمه تسلط بر فضای مجازی دشمن، حضور آگاهانه و فعال در این فضا می باشد.

2. گسترش نفوذ کاربران در سطح جهانی: جمعیت به عنوان یکی از عوامل اصلی قدرت ملی است؛ لذا کاربران انقلابی، فارغ از ملیت آنها باید در فضای مجازی در همه سطوح و عرصه های فضای مجازی نفوذ کرده و اعتقادات، باورها و ارزشهای اسلامی- انقلابی خود را گسترش دهند.

3. شبکه سازی کاربران جهت هم افزایی و هماهنگی آنها: برای اثربخشی بیشتر و ممانعت از موازی کاری باید کاربران و جمعیت انقلابی حاضر در فضای مجازی از هر نقطه جهان، در یک شبکه سازی گسترده تعیین نقش شده و در کنار یکدیگر در فضای مجازی کار تشکیلاتی نمایند. هماهنگی و همکاری انقلابیون و مسلمانان جهان در فضای مجازی منجر به تقویت قدرت سایبری خواهد شد.

4. ارتقاء سواد فضای مجازی کاربران: شناخت صحیح و درست از فضای مجازی برای فعالیت در این فضا بسیار ضرورت دارد. لذا آموزش و تربیت کاربران در سرزمین اختصاصی و تحت حاکمیت نظام اسلامی باید صورت پذیرد. صیانت از کاربران انقلابی در فضای مجازی بسیار ضروری است.
 

ج) وجود سرمایه و منابع طبیعی

1. سرمایه های فیزیکی مانند تولید سخت افزارهای بومی: حضور در فضای سایبر و فضای مجازی با استفاده از ابزار و امکانات تحت مدیریت دشمن، امری مضحک و نقض غرض است. باید جهت تقویت توان سایبری اقدام به تولید سخت افزارها و ابزار بومی(سوئیچها، روترها و ...) در این عرصه نمود و از وابستگی به بیگانگان رهایی یافت.

2. سرمایه های نرم افزاری مانند تولید سامانه های بومی: دسترسی به داده و اطلاعات از مقدمات قدرت سایبری است. در همین راستا تولید سامانه های نرم افزاری بومی(پیام رسانها، آنتی ویروسها و ...) و جلوگیری از خروج داده ها و نشت اطلاعاتی بسیار ضرورت دارد. حفاظت و حراست از داده های خصوصی، سازمانی و داده های عظیم برای مقابله با هژمونی دشمن در فضای مجازی الزامی است.

3. سرمایه های مغزافزاری و دانشی: جوانان مستعد، با انگیزه، نخبه و متفکر در عرصه فضای مجازی و سایبری از سرمایه های حیاتی نظام ج.ا .ا است که همواره در عرصه های علمی و جنبش نرم افزاری در المپیادهای جهانی درخشیده اند. حفاظت و بهره برداری از این دانش الهی در راستای تقویت سایبری، بسیار مغتنم است. 

4. توسعه مراکز علمی و پژوهشی متناسب با حوزه سایبری: بهره برداری از علم و دانش و اقدامات پژوهشی در عرصه فضای مجازی ضرورتی اجتناب ناپدیر است. دسترسی به لبه دانش و آخرین دستاوردهای علمی مستلزم طراحی نقشه جامع علمی سایبری و تحقق آن می باشد.

5. توجه به فناوریهای نوین و آینده پژوهی در عرصه سایبری: شناخت از آینده سایبری و جلوگیری از غافلگیری در این عرصه از تمهیدات قدرت سایبری است. با توجه به رشد و توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات و آینده قابل تصور، نقش فضای سایبری در عرصه های اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی و ... مستلزم بررسی و پژوهشهای لازم است.

6. اجرای راهبردهای ۱۸ گانه‌ی فوق، می‌تواند موجب دستیابی جمهوری اسلامی به قدرت سایبری برتر در سطح بین الملل شده و زیربنایی را برای تشکیل  حکومت الهی در زیست بوم فضای مجازی فراهم  آورد.


منبع: دکتر حمید جعفری/فارس